11. Van Dubrovnik naar Mostar

30 augustus 2016 - Mostar, Bosnië en Herzegovina

Ons pension lag boven op de berg en bood zodoende in de morgen een fraaie blik over de baai en de stad. De temperatuur is in de vroege morgen nog heel aangenaam en ik besloot nog even een korte wandeling te maken en gelijk de route van de berg af te verkennen. Er zat hier geen ontbijt bij in en we hadden bedacht om maar in Bosnië te gaan ontbijten. Dat was dik en half uurtje rijden. Gelukkig viel de drukte bij de grens mee en was de douane meneer goed gemutst. Bij de uitreis kregen we weer een stempel in de pas. De douane van Bosnië vroeg van waar we kwamen. Bij het horen van NL wist hij gelijk een aantal voetballers en clubs op te noemen. Ik denk dat het een voetbal liefhebber was. Een paar km verder lag een terras met uitnodige parasols langs de weg. Jan ging even vragen of we met Euro's een goed ontbijtje konden scoren. Dat was weer geregeld. Eieren met ham en tomaatjes, van die gezonde oranje jus en veel koffie, thee en brood. We laten het ons goed smaken. Schade €25 voor 5 man. Lekker toch!
Daarna klommen we weer op de motoren en het asfalt lag er strak bij. In ieder geval voor Bosnische begrippen. Dat nodigde uit tot een lekker tempo. De weg voerde weer van de kust naar landinwaarts. Dwars door bergachtig gebied. De lokale politie was op diverse plaatsen actief, maar echte automobilisten geven elkaar een knippertje op zulke momenten. Goed toch zo'n samenwerking! Nog 1 klein spannend momentje toen de Garmin had bedacht om de route iets af te snijden. Helaas bleek het einde van dat stuk weg net 50 meter te niet aan te sluiten op het vervolg. Maar intussen met onze ervaringen draaien wij daarvoor onze handen èn motoren niet meer voor om. En zo stuiterden wij dat stukje op onze allroad motoren over het ongebaande stuk terrein. Ik zag toch even hier en daar zweetdruppeltjes verschijnen. Maar dat kon ook aan de inmiddels tot 35 gr opgelopen temperatuur liggen. Daarna was de route alleen maar mooi. Voor de afwisseling en in ons scherp te houden stond er wel af en toe en koe op de weg en waren er wat fraaie haarspeldbochten gemaakt. Toen we in de buurt van Mostar aangekomen weer uit de bergen omlaag kwamen naam de temperatuur omgekeerd evenredig toe. En aldoende hielden we onze ruggen niet dertig bij 37 plus. De rijwind voelde aan als een warme föhn..
Hostel Sanja, waren Jan en ik vorig jaar ook al geweest en Sanja zelf omhelste ons op innige wijze. En dat bij die temperatuur. Na wat passen en meten stonden de 5 motoren op het toch wat krappe binnenplaatsje. Na de bekende opfrisbeurt nog even blijven chillen op de kamer. Daarna naar het centrum gelopen. Vlakbij. Het uitzicht op de oude brug blijft elke keer weer hartverwarmend mooi. En de straatjes er omheen zijn ook bijzonder mooi en gezellig. We hadden nog niet gelunched, dus onze maagjes knorden in koor. Al snel vonden we een uitermate geschikt terras in de schaduw langs de rivier waar wij ons diverse gegrilde gerechten lieten smaken. Hierna gingen we weer aan de wandel en bleek er nog plek te zijn voor een overheerlijk schepijsje. We mochten 2 bolletjes ijs uitzoeken uit een vitrine met veel te veel lekkere smaken. Dat valt nog niet mee. Maar het is toch weer gelukt. In de straatjes is genoeg te zien. Allemaal winkeltjes met souvenirs, spiegeltjes, kraaltjes en sjaaltjes. Er zijn wat vrienden die hier hun slag hebben geslagen voor een aardigheidje voor thuis. Bereid je voor...
De brug is echt heel mooi en voor genoeg geld zijn er sportieve lokale helden bereid om van de brug te springen in de rivier. Die best wel hoog boven het water is. Filmpje volgt nog. Daarna liepen we weer naar Sanja waar we in de tuin nog lekker hebben gezeten onder het genot van een drankje.
Tot zover maar weer.