10. Nicsik naar Dubrovnik

Na het bekende ochtend ritueel vertrokken we van Niksic in Montenegro richting Dubrovnik in Kroatië. Al snel na het uitrijden van de stad kwamen we op een landelijke weg uit, langs een soort dam. Deze lange rechte dam was achteraf het enige echte stuk van onze route vandaag. Daarna was er geen 100 meter meer recht. Dwars door het berggebied richting Kotor. Smal en bochtig was ons pad. Omhoog en omlaag. En dat wel dik 85 km's lang. Gelukkig mag er ook een mooie schaduwrijke koffiestop aan de weg. Goed om even bij te komen, want de temperatuur was inmiddels dik boven de 30 graden opgelopen. Op een gegeven moment kwamen we bij de laatste berg en na een uitdagende serie hairpins kregen we de baai van Kotor in beeld. Fraai in te zien vanaf de top van de bergen. Daarna volgden er 22 haarspeldbochten voor we beneden in Kotor aankwamen. Het was in de stad aanmerkelijk warmer dan boven op de berg. Goed excuus voor een ijsje en een koel drankje. Na een stuk langs de oever van de mooie baai te hebben gereden, staken we met de veerboot de baai over waar deze op z'n smalst is. En verder ging het weer langs de kust richting grens. Hier nog ergens een late lunch gedaan. Spaghetti in diverse smaken, voor ieder wat wils. En Griekse salade. Voor de broodnodige vitamientjes. Want de goddelijke lijven moeten wel in to ook conditie blijven!
De grens was helaas niet al te rustig. Zoals gebruikelijk werden we 2x gecheckt, de uitreis van Montenegro en daarna de intocht naar Kroatië. Dat kostte bij elkaar al snel een klein uurtje. In de warmte.. pffftt.
En weer door naar Dubrovnik. Het was even zoeken dit keer naar het pension op de berg. Maar na 3x keren en 4x vragen stonden onze motoren uiteindelijk toch voor de deur van ons pension.
Na het opfrissen en verkleden met de taxi naar de old town gereden. Wat is hier veel te zien! Wat een sfeervolle mooie oude stad. Een zo gezellig met al zijn straatjes, trapjes en pleintjes. Het was intussen al donker. Maar het was behoorlijk druk in town. We genoten van de fraaie oude stad. Aten wederom een overheerlijk ijsje en dronken en lekker koud biertje op een van de vele terrasjes. Geweldig om zo naar de mensen te kijken. En er fijn commentaar op te geven. Onze lieve heer heeft rare kostgangers. Maar op een zeker moment voel je toch de moeheid en morgen gaan we weer op tijd verder naar Bosnië. Dus maar weer een taxi terug gepakt de berg op. Na weer een mooie dag gaan we genieten van onze nachtrust. Arriverdecci!